Un revista-laboratorio dedicá na poesía, proza, ciencia, arte, música, historia, política na papiamentu
El amor, madre, a la patria
No es el amor ridículo a la tierra
Ni a la hierba que pisan nuestras plantas.
Es el odio invencible a quien la oprime.
Es el rencor eterno a quien la ataca.

Jose Martí

7/25/2007

Otredad

Dios a crea mundu y nos y ótronan. Y el a ordená nos quere den je y castigá ótronan. Y si tábata necesario mata nan. Ma tur caminda na munda, Dios a cambia di apariencia y idea y pa mashá hende asta e tábata e infiel. Hudiu y neguer ta comprondé Dios su problémanan di apariencia y identidad, pasobra nan tambe a queda mortificá p’e mesún dilema. Ma nan tambe tá fortuná, manera Dios, pa nan otredad. ¿Quen quièr tá tur ora mescos? Mashá tempu pasá Dios tábata un muhé y den biblia hebreo asta el a cuminsá como diferente dios. Génesis 1.1 ta bisa “Na comienso diosnan (elohim) a crea shelu cu tera.”[1] Pues Dios a cuminsá como un equipo. Ma semper a mira hudiu cu neguer como un especie straño, como si fuera ningun dios no a còrda traha nos, òf a haci’é na un tera straño y bou di un nòmber robés. Y cu nos diferencia a bin castigu divino: sclabitud, demonisashón, y asesinato. Ma e distinshón ey di otredad tambe a duna hudiu cu neguer un conocementu di afecto y wega, y e custumber di compashón.


Pierre Grange

© 2007 Papiamentu Bibu

Sacá for di We Jews and Blacks (Willis Barnstone)


[1] A pesar qu el tá Dios y elohim diosnan (manera den sálmonan), den Génesis 1.1 ta llama elohim un “plural di mahestuosidad”, qu tin un nificashón singular.

E nota aquí ta di e autor mes.


No hay comentarios: