Un revista-laboratorio dedicá na poesía, proza, ciencia, arte, música, historia, política na papiamentu
El amor, madre, a la patria
No es el amor ridículo a la tierra
Ni a la hierba que pisan nuestras plantas.
Es el odio invencible a quien la oprime.
Es el rencor eterno a quien la ataca.

Jose Martí

10/13/2007

Mí ta sintimi putri di padén

Esaqui tá un corecshón/adishón riba un poema di Slauerhoff titulá Mí ta sintimi putri di padén. Esún publicá 8/12/2007 a sali incompleto; mitar a cai afó.

E título original qu Slauerhoff a duna e poema tá O Engeitado. Nós no tá na altura si ta trata di un eror tipográfico, o si expresamente Slauerhoff a holandifiqu'é pa facilitá su pronunciashón, ma na portugués su anotashón corecto tá enjeitado. Enjeitado ta nificá abandonado (sustantivo).

Nós lo mantené nós mes título.

Aqui ta sigui e poema completo:

O Enjeitado

Mí ta sintimi putri di padén
awor mí sa paquí mí lo muri:
na ribéranan di riu Taho
na ribéranan hel y incliná,
n’ tin nada mas bunita y tristu,
qu bida pocopoco y sublimá.

Atardi mí ta queiru den prado
y den anochi mí ta scucha fado
lamentá te den anochi profundo.
— “A vida é immenso tristura”—
ya mí ta sintimi pocopoco horcá
wardando malu su tempu anunciá.

E muhenan qu ta bende piscá
álmanan ya sin ni’un speransa
pues otro calè mas, pa un bia,
ta canta qu e mesún abandono
resonando entre anchi y squina,
den un silencio sin barera.

Un di nán m’a tende canta
y pone mi apatía bira tristesa:
«Mí único consuelo ta mi lamento.
Bida n’ sa quico ta compashón,
mí n’ tin nada otro qu mi fado
pa llena mi anóchinan bashí.»

Mí ta sintimi putri di padén
aqui ta bale la pena muri,
tur cos ta hincha sensual di pena:
Lisboa, un día ciudad di ciudadnan,
qu ta lastra pasado den presente,
y ta quibocá ruina cu gloria.

E ilushón ey ta fascinami;
tambe m’a descubrí y conquistá,
y después tur cos m’a pèrdè
pa n’e coriente lento aquí
tin qu muri na graf je soño
mas grandi: «tur cos tá doló».

J.J. Slauerhoff


© 2007 Papiamentu Bibu

No hay comentarios: