Un revista-laboratorio dedicá na poesía, proza, ciencia, arte, música, historia, política na papiamentu
El amor, madre, a la patria
No es el amor ridículo a la tierra
Ni a la hierba que pisan nuestras plantas.
Es el odio invencible a quien la oprime.
Es el rencor eterno a quien la ataca.

Jose Martí

6/16/2007

Ephemera

«Bo wówonan qu di mi-nan antes nunca tábata cansa
Awe ta sucumbí di tristesa bo’i bo céhanan oscilante,
Pasó nos amor ta menguando.»

Y e di cu mi:
«Aunque nos amor ta menguando, ban para ami cu bo
N'e rand solitario je lago aquí un bia mas huntu,
Huntu den e ora aquí di ternura
Ora pashón, pober criatura cansá, ta pega soño.
¡Es ta leu strella parce, y esta leu
Nos promé sunchi ta, y ay, es ta bieu mi curasón!

Meditativo nan a cana queiru entre blachi marchitá,
Mientras, nan dos man tené, poco-poco el a contestá:
«Mashá bia pashón a gasta nos curasonnan erante.»

Mondi tábata rondoná nan, y blachi hel
Tábata cai den penumbra mané meteoro swak,
Y un dia un conènchi bieu y manco na caminda a cocochá;
Otoño a rondon'é: y awor nan tábata
N’e rand solitario je lago pará:
Birando curpa, el a mira q’el a reuní blachi morto
Huntu den silencio, húmedo mané su wowo,
Riba su cabey y pechu.

«Ay, no lamantá,» e di,
«qu nos ta cansá pasó otro amor ta spera nos;
Odia y stima a través je óranan resigná.
Nos dilanti, largu'i curpa, Eternidad ta tirá;
Nos álmanan ta amor y un continuo ayó.

William Butler Yeats

© 2007 Papiamentu Bibu




E weblog aquí ta abrí awor pa reacshón. Tur reacshón ta someté na moderashón y solamente lo sali publicá si e "weblogístanan" ta haña qu ta trata di un reacshón constructivo (no necesariamente mester ta di acuerdo cu nos, ni cu nos otrografía).

No hay comentarios: